ครูของชุมชน "ครูลัย" น.ส.กัลยา อุตมะ

 

     บทความนี้ขอกล่าวถึง คุณครูกัลยา อุตมะ หรือที่เด็กๆ และคนในชุมชนรู้จักกันดีในนาม "ครูลัย"
เธอเป็นครูอัตราจ้าง เข้าทำงานในโรงเรียนศรีตระกูลวิทยา ตำบลศรีตระกูล อำเภอขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษ
ตั้งแต่วันที่ 1 มิถุนายน 2554 ถึงวันที่ 30 กันยายน 2566 (ด้วยงบประมาณจ้างจากสำนักงานเขต)
    เป็นบทความที่ผู้เขียนต้องการนำเสนอเรื่องราวของบุคคลที่ถือว่าเป็นคนต้นแบบในชุมชนอีกท่านหนึ่ง ที่มีตัวตนอยู่ในชุมชนชนบท ซึ่งเป็นชุมชนที่มีวิถีชีวิตความเป็นอยู่ที่เรียบง่าย มีขนบธรรมเนียมประเพณีที่มีเอกลักษณ์มีความเป็นอัตลักษณ์ประจำถิ่น ซึ่งยังคงเป็นพื้นที่ที่ยังด้อยโอกาสทั้งทางด้านการศึกษา เศรษฐกิจ สังคม และการเมือง แต่เธอก้ยังมีความมุ่งมั่นตั้งใจดำเนินชีวิตมาบนเส้นทางที่ ถึงแม้จะดูขาดเขินก็ตาม
    นับเริ่มจากเธอได้รับโอกาสจากโครงการขยายการศึกษาสู่เขตชนบท ซึ่งในยุคแรกของการริเริ่มจัดตั้งโรงเรียนมัธยมศึกษาในตำบลศรีตระกูล โดยใช้พื้นที่วัดเคาะ ตำบลศรีตระกูล อำเภอขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษ เป็นสถานที่ให้เด็กๆที่จบจากชั้นประถมศึกษาปีที่6 ได้เข้ามาเรียนต่อในระดับมัธยมศึกษาปีที่1 ถือว่าเป็นรุ่นแรกของโรงเรียนมัธมศึกษาในตำบลศรีตระกูล โดยศึกษาในนามมัธยมศึกษา สาขาขุขันธ์
และเปลี่ยนเป็นโรงเรียนศรีตระกูลวิทยา ตามระยะเวลาพัฒนาการศึกษาสืบมาจนถึงปัจจุบัน

 

 

      ระหว่างทางทีเธอดำเนินชีวิตอยู่บนเส้นทางสายนี้ เธอรู้สึกว่าเป็นเส้นทางที่เธอชอบ
เพราะมีโอกาสได้พัฒนาตนเอง ด้วยการพบเจอเพื่อนครู หลากหลายสาขาวิชาชีพซึ่งเป็นกัลยาณมิตรที่ดี ลูกๆนักเรียนที่น่ารัก  โดยเฉพาะการได้มีโอกาสมอบสิ่งที่เธอไฝ่ฝันในชีวิต
ส่งต่อให้เด็กที่ด้อยโอกาสทางการศึกษา ทั้งเด็กในระบบการศึกษา เด็กนอกระบบการศึกษา รวมทั้งเด็กพิการ ซึ่งเป็นเด็กๆ ในบ้านเกิดของตนเอง ให้ได้รับโอกาสทางการศึกษาอย่างทั่วถึง เพื่อให้เด็กๆเหล่านั้นได้มีอนาคตที่ดี มีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีได้เป็นกำลังสำคัญในการพัฒนาบ้านเกิดและประเทศชาติ
    นับเวลาที่เธอได้คลุกคลีอยู่ในครอบครัวแห่งความรู้และโอกาสที่เรียกว่าโรงเรียน เธอได้รับความรู้และประสบการณ์จากผู้หลักผู้ใหญ่ที่เธอเคารพนับถือ คือผู้อำนวยการโรงเรียน ซึ่งจะกล่าวถึงท่านเหล่านั้นคือ
ผอ.คณิตพันธ์ จามรธัญวาท
ผอ.จักรินทร์ บุญเอนก
ผอ.สวาสดิ์ อินธิศร
ผอ.ศรศรี ศรีคำ
    ซึ่งผู้อำนวยการบางท่านเป็นคุณครูที่เคยพร่ำสอนเธอมาตุังแต่เยาว์วัย เป็นบูรพคณาจารย์ที่เป็นแบบอย่างเป็นแรงบันดาลใจให้เธอยึดถือเป็นต้นแบบและถือเป็นแบบอย่าง
ซึ่งถ้ารวมระยะเวลาการเปลี่ยนผ่านผู้อำนวยการโรงเรียน ก็นับได้เป็นระยะเวลา 12 ปี ด้วยกัน

 

  

 

     ประวัติและผลงานของเธอนั้นมีมากมาย สุดที่จะนำมาบรรยายได้จบ จึงอยากจะหยิบจับนำมานับเล่าพอสังเขป   โดยเฉพาะบทบาทและหน้าที่การทำงานของเธอ ถือว่ามีความโดดเด่นเป็นที่ประจักษ์   ซึ่งการทำงานในสายวิชาชีพครูนี้แน่นอนว่า สิ่งที่ขาดไม่ได้และถือเป็นหลักการสำคัญในการพัฒนาการศึกษาของประเทศชาติ คือการเรียนการสอนเชิงบูรณาการ
ระหว่าง บ้าน วัด โรงเรียยน (บวร) ด้วยความมีอุปนิสัยใจคอเป็นก่ันเอง เข้าหา เข้าถึง เข้าใจ คนในชุมชน เธอมักจะได้รับความไว้วางใจจากผู้อำนวยการโรงเรียนทุกๆท่าน ให้เป็นครูตัวกลางเชื่อมต่อระหว่าง บ้าน วัด โรงเรียน เธอมักจะเป็นที่รักเป็นที่ปรึกษาของเด็กๆ
ซึ่งมีกิจการรมและผลงานเป็นที่ประจักษ์อย่างมากมายตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน
ทั้งในโรงเเรียนและนอกโรงเรียน เธอเป็นที่รักเป็นที่รู้จักของคนในชุมชนแทบทุกคน      เธอได้รับโอกาสจากผู้หลักผู้ใหญ่ที่มีเมตตาหยิบยื่นความหวังดี ผ่านทางสายงานในวิชาชีพหลายประการด้วยกัน แม้ระหว่างทางจะมีปัญหาและอุปสัคบ้าง แต่ก็สามารถแก้ไขก้าวผ่านไปได้
ด้วยกำลังใจจากเพื่อนร่วมงานบ้าง จากลูกๆนักเรียนบ้าง จากญาติสนิทมิตรสหายบ้าง  ซึ่งบุคคลเหล่านี้ถือเป็นคนที่สำคัญที่สุดที่เป็นแรงผลักให้เธอก้าวมาถึงจุดนี้
และเธอเองก็ได้เก็บเกี่ยวความรู้ ความประทับใจ และประสบการณ์อย่างมากมาย

 

 

     แม้ท้ายสุด บทชีวิตของมนุษย์ที่คลุกเคล้าด้วยความสมหวัง ย่อมมีความผิดหวัง มีความสุขย่อมมีความทุกข์ปะปนกันไป  ด้วยปัญหาและอุปสรรคต่างๆ ถ่าโถมเข้าหาเธออย่างมากมายเป็นต้นว่า ปัญหาจากการทำงาน ปัญหาจากสุขภาพ ที่บั่นทอนกำลังใจ จนทำให้เธอต้องตัดสินใจลาออกจากงานวิชาชีพที่เธอรัก แต่เธอก็ยังคงต้องดำเนินชีวิตต่อไปตราบสิ้นลมหายใจ เพราะท้ายที่สุดสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ใครทำกรรมดีไว้ กรรมดีย่อมส่งผลตอบแทนต่อชีวิต ใครทำกรรมชั่วไว้ กรรมชั่วย่อมส่งผลตอบแทนต่อชีวิต

ขอเป็นส่วนหนึ่งของกำลังใจให้ "ครูลัย"  น.ส.กัลยา อุตมะ